به نقل از «ایمنا»

رئیس فدراسیون هندبال دست خالی و تنها کار می‌کند / وویویچ برای همه ما یک رفیق بود!

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۹۸۰۷

"احساس می‌کنم پاکدل دست خالی و تنها کار می‌کند شاید باشگاه‌ها به او کمک کنند، اما وزارت ورزش و جوانان حمایی انجام نمی‌دهد. تیم ملی هندبال ایران پاداش صعود به جام جهانی را هنوز از وزارت ورزش دریافت نکرده و یکسری قول به ما دادند که عملی نشده است."

به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم ملی هندبال ایران در رقابت‌های جام جهانی با تیم‌های شیلی، مونته‌نگرو و اسپانیا در یک گروه قرار داشت که ملی‌پوشان کشورمان با پیروزی برابر شیلی موفق شدند برای نخستین بار به مرحله اصلی مسابقات قهرمانی جهان صعود و تاریخ‌سازی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مسابقات محمد سیاوشی، دروازه‌بان تیم ملی ایران به دلیل سیوهای خوبی که داشت به عنوان یکی از امتیازآورترین بازیکنان ایران انتخاب شد. محمد سیاوشی یکی از دروازه‌بانان تأثیرگذار ایران در رقابت‌های جام جهانی بود که عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت، وی سه فصل است که با باشگاه سپاهان قرارداد دارد و سال گذشته همراه طلایی‌پوشان مقام قهرمانی لیگ برتر هندبال را کسب کرد.

خبرنگار ایمنا گفت‌وگویی با محمد سیاوشی، دروازه‌بان تیم ملی هندبال درباره تیم ملی هندبال، مسابقات جهانی و باشگاه سپاهان داشته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

برابر شیلی نتیجه بازی را برگرداندیم

در مسابقات جهانی هندبال مقابل شیلی بازی زیبا و لذت بخشی داشتیم، پیش‌بینی نمی‌کردیم این تیم را ببریم، اما چند ماه بود که برای آن تمرین کرده بودیم و همه می‌خواستند تا در این بازی پیروز شویم مانند زمانی که عربستان و کویت را شکست دادیم. شیلی هم برای صعود از گروه به پیروزی برابر ما نیاز داشت، اول بازی جا خوردند و در نیمه اول عقب افتادند، اما در نیمه دوم بازی خوبی ارائه دادند، ما سه گل عقب افتادیم و پنج دقیقه به پایان بازی مانده بود که همه می‌گفتند بازی را واگذار کردیم. در این تایم به بازیکنان گفتم شما در حمله خوب کار کنید، گل بزنید و دروازه هم با من، در ادامه پنالتی برای شیلی گرفته شد که آن را دفع کردم و بازیکنان گلزنی داشتند و در صحنه آخر توپی دیگر گرفتم و نتیجه بازی را برگرداندیم. برابر تیم‌های مونته و لهستان هم باید پیروز می‌شدیم، مقابل مونته‌نگرو بازی خیلی حساس شد زیرا سرمربی ما از این کشور بود.

صابر حیدری جسارت به خرج داد

از بازی صابر حیدری در رقابت‌های جهانی هندبال لذت بردیم، من بزرگترین و صابر کوچک‌ترین بازیکن تیم ملی بود. مقابل لهستان ۱۶ سیو داشتم و می‌خواستم اگر به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شدم، جایزه خود را به صابر بدهم زیرا ما به جسارت چنین بازیکنانی نیاز داریم. از اردوی اول که حضور پیدا کرد، وویویچ گفت این بازیکن تنها کسی است که جسارت دارد، من هم گفتم پس برای جام جهانی صابر را بیاور و سرمربی تیم گفت تا اردوی آخر صبر کن. فکر می‌کردیم در اردوی آخر خط می‌خورد، اما زمانی که فدراسیون هندبال اعلام کرد ۲۰ بازیکن می‌بریم مطمئن شدیم نام صابر در لیست قرار دارد و وویویچ هم جواب اعتمادش را گرفت.

وویویچ برای ما یک رفیق است!

در مسابقات جهانی همه به سرمربی ما نگاه می‌کردند و آنجا استیل و راه رفتن وویویچ هم تغییر کرد و غرور خاصی داشت. سرمربیان اسلوونی و مونته‌نگرو از شاگردان وویویچ بودند. زمانی که مانوئل می‌خواست از تیم ملی برود من مخالف بودم زیرا از نظر اخلاقی مرد فوق العاده ای بود، اما تصمیم خودش بود جدا شود. زمانی که در فدراسیون هندبال بودم و می‌پرسیدم قرار است چه کسی هدایت تیم ملی هندبال را برعهده بگیرد، می‌گفتند جز ۱۰ مربی برتر دنیا است. وقتی وویویچ معرفی شد خیلی از افراد می‌گفتند این مربی اعصاب ندارد و مخالف بودند، اما بعد متوجه شدیم هر مربی که ایران می‌آید عصبی می‌شود زیرا سطح هندبال ما نزدیک به اروپا نیست و یک نکته را سرمربی باید چندین بار تکرار کند.

وویویچ خارج از زمین اخلاق خوبی دارد و می‌توان با او شوخی کرد و یک رفیق است. وقتی به ایران آمد تمام بازی‌های لیگ را رصد کرد، بازیکنان جوانی که فکرش را نمی‌کردند به اردوی تیم ملی دعوت کرد و همه را شناخت، در نتیجه هم ۲۰ نفر را برای مسابقات جهانی انتخاب کرد، اما این انتخاب دلیل بر این نیست که ما بهتر از سایر بازیکنان لیگ برتر هندبال هستیم.

کامیار طاهری از لیست کمک‌های وویویچ جا ماند

به نظرم همه بازیکنان می‌توانند به تیم ملی دعوت شوند زیرا وقتی در تیم ملی حضور دارند انگیزه بیشتری ایجاد دارند و بازی بهتری ارائه می‌دهند. کامیار طاهری بازیکن خوبی است، اما زمانی که وویویچ برای تماشای بازی سپاهان آمد این بازیکن مصدوم بود و به کمک‌های خود گفته بود لیست بدهند که کامیار از لیست جا ماند و در اردوی آخر خود وویویچ به او گفت تو را دیر دیدم.

تا روزی که مفید باشم بازی می‌کنم

زمانی یک بازیکن از ورزش خداحافظی می‌کند که دیگر نتواند به تیمش کمک کند، من هم تا زمانی که بتوانم به تیم ملی و تیم باشگاهی کمک کنم، بازی می‌کنم و اگر روزی نتوانم کمک کنم، مطمئن باشید خداحافظی می‌کنم.

سال ۱۴۰۲ ترافیک مسابقات داریم

در خرداد مسابقات باشگاه‌های جهان را داریم، بعد از آن جام جهانی نوجوانان است که اگر بروم به عنوان مربی دروازه‌بانان اعزام می‌شوم. در مهر رقابت‌های هانگژو برگزار می‌شود، در آبان مقدماتی المپیک را داریم و در بهمن هم مسابقات مقدماتی جام جهانی برگزار می‌شود و ترافیک رقابت هارا داریم.

هیجان مربیگری بیشتر از بازیگری است

از زمان سرمربیگری رهبری در تیم ملی هندبال نوجوانان به عنوان مربی دروازه‌بانان این رده انتخاب شدم و زمانی که این مربی استعفا داد، فدراسیون کادر را حفظ کرد و به دلیل اینکه با رحیمی زاده سرمربی جدید تیم ملی نوجوانان، هم باشگاهی هستیم ماندگار شدم و تجربه خوبی کسب کردم. در بازی مقابل بحرین به دروازه بانانم گفتم در این دیدار دو توپ را هم که بگیرید نتیجه بازی به نفع ما می‌شود زیرا بازیکنان گلزنی خود را می‌کنند و تیم‌ها پا به پای هم پیش می آیند و همین اتفاق را هم رقم زدند که خیلی لذت بخش بود. هیجان مربیگری بیشتر از بازیکنی است، زمانی که دروازه بانم پنالتی مقابل بحرین را گرفت، من فقط می‌دویدم، وقتی به شاگرد خود نکته‌ای را می‌گویی و او هم رعایت می‌کند، حس خوبی دارد.

رهبری بازیکنان خوبی پرورش می‌دهد

سپاهان امسال یک اقدام خوب انجام داد و رهبری را برای تیم‌های پایه سپاهان انتخاب کرد و مطمئن هستم این مربی زمانی که باشد چندین بازیکن مانند الله کرم استیک و صابر حیدری پرورش می‌دهد. الله کرم استکی در حال حاضر تیم کازرون بازی می‌کند. دوست داشتم این فصل در سپاهان بازی می‌کرد، زیرا بازیکنی که محصول یک باشگاه است از همان باشگاه هم بازی را کنار بگذارد خیلی زیبا است و امیدوارم این فصل از از بازی‌های لیگ خداحافظی نکند و فصل آینده در خانه خود بازی را کنار بگذارد.

رئیس فدراسیون هندبال به بازیکنان روحیه می‌دهد

حضور پاکدل رئیس فدراسیون هندبال همراه تیم ملی از عربستان شروع شد. این فرد کنار همه تیم‌های خود است و از نیروی جوانی که دارد برای کمک به تیم‌هایش استفاده می‌کند. ما هرچه به بازیکن بگوییم رئیس فدراسیون قول پاداش داده است، بازیکن می‌گوید خود رئیس فدراسیون کجا است؟ اما وقتی پاکدل را می‌بینند که آمده و برای آن‌ها ارزش قائل شده روحیه بیشتری می‌گیرند و نتیجه این اقدامات رئیس فدراسیون هندبال شده حضور ۹ تیم در رده‌های مختلف سنی برای جام جهانی، در این ۲۳ سالی که هندبال بازی کردم چنین اتفاقی را درهیچ رشته ورزشی ندیدم.

وزارت ورزش به هندبال هم توجه کند

احساس می‌کنم پاکدل دست خالی و تنها کار می‌کند شاید باشگاه‌ها به او کمک کنند، اما وزارت ورزش و جوانان حمایی انجام نمی‌دهد. تیم ملی هندبال ایران پاداش صعود به جام جهانی را هنوز از وزارت ورزش دریافت نکرده و یکسری قول به ما دادند که عملی نشده است، تنها فدراسیونی که پاداش تمام بازی‌ها را پرداخت کرده فقط فدراسیون هندبال بوده. از رقابت‌های عربستان، جام جهانی و پس از دومی نوجوانان در آسیا برگشتیم، اما از طرف وزارت ورزش هیچکس حتی فرودگاه هم نیامد. با این رفتارها دل بازیکنان جوان را نسبت به هندبال سرد می‌کنند. منکر زحمت فوتبالیست‌ها نیستیم، آن هاهم خیلی تلاش می‌کنند، اما اگر به بازیکنان فوتبال برای پیروزی برابر ولز پاداش دادید به ماهم برای صعود به جام جهانی در حد رشته‌ای که داریم پاداش بدهید مگر هندبال چه چیزی کم دارد.

اگر باشگاه‌ها هزینه نکنند، بازیکنان لژیونر می‌شوند

بازیکنان در جام جهانی برای دیده شدن میایند تا بتوانند در تیم‌های اروپایی بازی کنند، بازیکنان ما که جوان هم هستند و خیلی دیده می‌شوند. بعد از لیگ امسال اگر باشگاه‌ها نخواهند در هندبال هزینه کنند، حدود شش الی هفت بازیکن راهی کشورهای دیگر می‌شوند و برای بازی‌های تیم ملی آن هارا کمتر در اختیار داریم. یک زمانی ۱۱ نفر از بازیکنان تیم ملی لژیونر بودند و تنها در اردوهای آخر می‌توانستیم از آن‌ها استفاده کنیم.

نیاز به اردوی های برون مرزی داریم

زمانی که بتوانیم برای سنین پایه از مربی خارجی خوب استفاده کنیم تا همه نکات را به بازیکنان خردسال آموزش دهد و مسابقات تدارکاتی برون مرزی برای تیم ملی بزرگسالان داشته باشیم تا بازیکنان مقابل تیم‌های بزرگ بازی کنند و تمرین آن هارا ببینند، آن موقع می‌توانیم هندبال کشورمان را ارتقا دهیم و در جام جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم.

از سن کم دوست داشتم همیشه در سپاهان بازی کنم و این آرزوی هر هندبالیستی است زیرا هر موقع سپاهان در هندبال فعالیت خوبی داشته، این رشته رشد بیشتری کرده است. بازیکنی مانند افشین صادقی وقتی می‌بیند در ایران یک باشگاه وجود دارد که قرارداد خوبی با بازیکنان منعقد می‌کند و به بازیکنان اهمیت می‌دهند، کشور کویت را رها می‌کند و در کشور خود حضور پیدا می‌کند و برای سپاهان بازی می‌کند.

اگر روزی می‌خواستم در رشته‌ای دیگر بازی کنم آن بسکتبال بود!

از زمانی که به اصفهان آمدم و برای ذوب آهن بازی کردم هدفم حضور در تیم سپاهان بود و در حال حاضر سه سال است برای این تیم بازی می‌کنم. باشگاهی که ۱۰ ملی پوش را در اختیار می‌گیرد، هیچ تیمی در آسیا حریف آن نیست. اگر فوتبال سپاهان نتیجه بگیرد حال دل همه خوب می‌شود، برند یک باشگاه فوتبال آن است، اما در سپاهان بین رشته‌های خود فرق نمی‌گذارند و اگر پاداشی به فوتبالیست‌ها می‌دهند، به ما هم در حد رشته خودمان پرداخت می‌کنند

اگر روزی به جای هندبال می‌خواستم در رشته دیگری فعالیت کنم، آن رشته بسکتبال بود زیرا از کودکی با برادرم بازی می‌کردیم به شکلی که کسی جرئت نمی‌کرد با ما بازی کند زیرا بازی فیزیکی داشتیم.

محمد سیاوشی در پایان توصیف خود از کلمات زیر را این گونه بیان کرد:

وویویچ: پیرمرد باحال

رحیمی زاده: رفیق خوب

پاکدل: زحمت کش

علی رحیمی: هم پستی خوب

محمد سیاوشی: امیدوار، استوار

کد خبر 644572

منبع: ایمنا

کلیدواژه: هندبال لیگ برتر هندبال فدراسیون هندبال تیم هندبال سپاهان تیم ملی هندبال تیم ملی هندبال ایران تیم هندبال ذوب آهن مسابقات جهانی هندبال هندبال قهرمانی آسیا جام جهانی هندبال رییس فدراسیون هندبال فدراسیون جهانی هندبال محمد سیاوشی دروازه بان تیم ملی هندبال شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق رئیس فدراسیون هندبال تیم ملی هندبال مسابقات جهانی محمد سیاوشی وزارت ورزش جام جهانی باشگاه ها بازی ها تیم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۹۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی

حمید سمندریان که با شوق فراوان نظاره‌گر کار دانشجویان خود بود، استعداد و توانمندی این دانشجو را کشف کرد و اول بار در نمایش «نگاهی از پل» با او همکاری کرد. اکبر زنجان‌پور در این نمایش به عنوان استعدادی درخشان ظاهر شد و این اولین گام‌های او در جاده موفقیت بود.

به گزارش ایسنا، این خاطره به دهه ۵۰ بازمی‌گردد و حالا دانشجوی سابق قرار است همزمان با زادروز استاد خود و در مراسمی که کانون کارگردانان خانه تئاتر برگزار می‌کند، تقدیر شود.

دانشجوی سابق اما سال‌هاست که خانه‌نشین است و شرایط را برای به صحنه بردن اثری تازه، مناسب نمی‌داند.

هرچند نسل جدید تماشاگران تئاتر نتوانسته‌اند هنرنمایی زنجان‎پور را روی صحنه ببینند، اما قدیمی‌های تئاتر نمی‌توانند حضور تاثیرگذار و استعداد شگرف او را در نمایش‌های «نگاهی از پل» و «ملاقات بانوی سالخورده» فراموش کنند

شاید اولین بازی حرفه‌ای او در تئاتر در نمایش «نگاهی از پل» بود که در کنار سوسن‌فرخ نیا به عنوان یکی دیگری از دانشجویان مستعد دانشکده هنرهای زیبا درخشید و بار دوم بود که خود را به عنوان استعدادی غیرقابل انکار اثبات کرد؛ در نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات و کار حمید سمندریان. او در آن نمایش نقش آالفرد ایل را بازی کرد که یکی از کارکترهای مهم نمایشی است و تفاوت سنی زیادی با آن داشت.

به انگیزه این تجلیل و به یاد حمید سمندریان، بخشی از صحبت‌های او را درباره زنجان‌پور مرور می‌کنیم:

«زنجان‌پور بسیار قابل قبول و باورپذیر بازی کرد. هرچند که آالفرد ایل از سن او دور بود ولی او نقش را به خوبی درک کرد. من استعداد زنجان ‌پور را در کلاس‌های دانشگاه شناختم. زمانی که شاگرد من بود، او را در اجراهای دانشگاهی دیده بودم و هیجان‌ها و انرژی‌های او را می‌شناختم. همان طور که در «نگاهی از پل» قدرت و انرژی خود را به نمایش گذاشت، در «ملاقات بانوی سالخورده» نیز به درونیات و عمق آلفرد ایل پی برد. دو نقش متفاوت و با بازی فراموش‌نشدنی زنجان‌پور. من برای رسیدن او به آلفرد ایل هیچ گونه درگیری نداشتم. زنجان‌پور به شدت خودش را متمرکز کرده بود تا به نقش برسد و آن طوری که من می‌خواهم بازی کند. او هم در بیرون و هم در درون به نقش رسید و خودش را هماهنگ کرد و به روح لحظه به لحظه نقش مسلط شد.

اما بخت با تماشاگران دهه هشتاد هم همراه بود تا یک بازی به یادماندنی دیگر از زنجان‌پور ببینند؛ در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و در سه اپیزود گوناگون، نگاهی تازه به هزار و یک شب داشت. زنجان‌پور با همراهی مژده شمسایی و ستاره اسکندری در اپیزود دوم این نمایش بازی کرد تا برای تماشاگران نسل‌های بعدی تئاتر نیز خاطره زیبای دیگری از بازی‌های خود بسازد.

حالا این بزرگداشت همزمان با زادروز استاد او در خانه هنرمندان ایران، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برپا می‌شود. حمید سمندریان، استاد او سال‌هاست که از دنیا رفته و بهرام بیضایی نیز به دلیل دوری از وطن، نخواهد توانست در این برنامه شرکت کند و این بزرگداشت با دو جای خالی همراه می‌شود.

بزرگداشت زنجان‌پور به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر ایران، ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

انتهای پیام